موسیقی تایلند، انعکاسی است از موقعیت جغرافیاییش در تقاطع چین، هند، اندونزی، کامبوج و نیز مسیرهای تجارت و داد و ستد، که از گذشته، شامل ایران، آفریقا، یونان و رم بوده است. وسایل موسیقی تایلندی، متنوع و گوناگون است و نتیجه نفوذ موسیقی سرزمینهای مختلف است. از آن جمله کلونگ تپ و خیم از ایران، جاکی، هندی، کلونگ جین، چینی و کلوتگ کائک که اندونزیایی است. اگر چه تایلند، هیچگاه مستعمره قدرتهای غربی نبوده، ولی موسیقی پاپ و دیگر اشکال موسیقی آمریکایی و اروپایی، به شدت در این کشور نفوذ کرده است. لوکتانگ و مورلام، دو سبک بسیار مشهور موسیقی سنتی تایلند، اخیراً به موسیقی لائوس نزدیک شده است.
رقص تایلندی نیز از هنرهای مهم این کشور است که مانند بسیاری از اشکال رقص سنتی آسیایی، به دو نوع اصلی تقسیم میشود که تقریباً مطابق با رقص کلاسیک و رقص ملی است. رقص کلاسیک تایلندی، از موسیقی عاشقانه هند، منشعب شده است. امروزه حرکات رقص تایلندی و موسیقی پیوسته به آن، به گونهای بارز، هندی باقیمانده است؛ اگرچه برخی از ابزارهای به کار رفته در ارکستر تایلندی، بینظیر و منحصر به فردند. در تایلند گروههای دولتی و خصوصی، برای حفظ میراث فرهنگی این کشور در زمینه موسیقی و رقص، فعالیت میکنند و اولین گروه رقص تایلند در دانشگاه سرنیاخارین ویروت، به خاطر اجراهای خارج از کشورش در انگلیس، اروپا، آمریکا و آسیا تحسین شده است.